Hatırlar mısın, Bir Zamanlar İnsandık

en son ne zaman dışarı çıktığını sordum geçen gün ona..
sorumu bile duymamıştı o anda..

o kadar yoğun ki insan 18inçlik bir ekranla..
elektrik yokken mum ışığı ve insanlar vardı eski yıllarda..

artık herşeyin bir şarjı var ne de olsa..
elektrikler de uzun süreli gitmiyor..
daha şarj yarıya inmeden,
daha kokusu gitmemişken,
alıp götürüyor bir kez daha,
ufacık bir konuşmanın olasılığını..

biliyor musun neyi farkettim..
ben aslında seni hiç görmedim,
sen aslında beni hiç duymadın,
ve biz aslında birbirimizi hiç bilmiyoruz..
ama okuyorsun ya şu anda bunları..
beni ondan daha iyi tanıyorsun..

formül belli:
2 insan + 1 kül tablası + 2 paket sigara + 2 bardak neskafe + 1 çakmak
 = insan olduğumuzu hatırlamak..

hatırlıyor musun o günleri..
biz bir zamanlar insandık..